Не, ман мефаҳмам, бачаи ғусса. Ӯ трахает ва медиҳад як хонум дар даҳони бо рифола. Аммо пас чаро аз таги хонум мебӯсад? Ин як навъ аҷиб аст, ҳамин тавр не? Барои ман хонум фоҳишаи хаккон нест, аммо агар ин тавр бошад ва дар ҳақиқат чаро ӯ ҳадди ақалл дар даҳони бе рифола намедиҳад? Ба ман хеле маъқул аст, ки бо як хонуми муқаррарӣ дар мавқеи 69 лаззат бурдан ва албатта бидуни рифола ва албатта ба қаноатмандии комили ҳарду. Ва ин боварии тарафайн ва муносибати муътадилро талаб мекунад.
Барои чунин падар духтардор шудан бад аст. Илова бар он, ки ӯ он чизеро, ки ба сараш меояд, мекунад, инчунин масхара мекунад. Ҳар як шахс дорои усулҳои ҷазои худ, аз ин рӯ, зарбаи корӣ ва ҷинсӣ минбаъдаи ман ҳайрон нестам. Ман рост ба болои вай нутфаҳои зиёде рехтам. Агар ин зуд-зуд рӯй диҳад, мо намедонем, ки оё духтар дидаву дониста падарашро озор медиҳад ё гоҳ-гоҳ пас аз лағжиши дигар ӯро забреил мекунад.
Хоҳари ӯ аз дӯстдухтари худ, ки тасвири фоҳишаи ӯро кашидааст, ба ҳаяҷон омад - чӣ қадар лоғар ва ҳамвор буд. Бародараш ӯро ором кард ва андозаи камар ва камарашро чен кард ва ба ӯ итминон дод, ки вай олӣ аст! Албатта, миннатдории ў нокофї буд – хурўси бародарашро мемакид, аммо магар духтар сазовори њамдардї набуд? Вақте ки ӯ мехост, ки аллакай сари худро аз даст диҳад, ӯ ба вай иҷозат намедод - агар вай калон шудан мехост, онро фурӯ барад. Ва чунин менамуд, ки нутфааш ба вай маъқул буд. Акнун вай ҳамеша метавонист ба ӯ такя кунад.
Оигул чаро чизе намегуед?